نگاهی به اوضاع اجتماعی و سیاسی ایران در مرداد 97
این روزها شاهد صف آرایی طیف های مختلفی در جامعه ایران هستیم. مردمی را می بینم که شب ها به خیابان می آیند و برای مطالبه ی حقوق اولیه زندگی خودشان و خانواده هایشان فریاد می زنند و مرده باد فلانی و زنده باد فلانی! سر می دهند...
ضمن عرض سلام و ادب و احترام خدمت خوانندگان گرامی؛
مدتی هست که کشمکش های سیاسیون در کشور، اذهان مردم را به خود مشغول کرده است. از طرفی برخی جریان های اصولگرا که قاعدتا از غلظت و کمیت بیشتری در مقیاس تندروی برخوردار هستند، به زمین و زمان شاکی اند که چرا وضع مملکت به این روز افتاده...، اما از طرفی دیگر هم جریان های اصلاح طلب با مدل های مختلف پروپاگاندا در فضای مجازی تلاش می کنند تا همچنان خود را در صحنه افکار عمومی روشن و پر فروغ نگه دارند. از موج هشتگ های سریالی پشیمانم گرفته تا ماجرای دختران خیابان انقلاب، این طیف به هر دستاویزی سعی می کنند تا خود را در کورس رقابت با رسانه های اصولگرا نگه دارند... اما جریان سومی هم در سطح هرم قدرت به چشم می خورد که رئیس جمهور سابق پرحاشیه مان، با قدرت تلاش می کند که بر این موج رسانه ای سوار باشد.
در تازه ترین تنش های سیاسی ایران با رژیم سعودی، لبنان به میدان عرض اندام دو طرف مبدل شده است. استعفای نخست وزیر لبنان در عربستان! البته یک مسئله عجیب است و ماجرا از این هم عجیب تر می شود وقتی که موضع گیری رسانه های داخلی را در این رابطه، بررسی می کنیم.
پلیس دماغ شکسته/ تحقیر نظامیان در عصر جدید / انحطاط تمدن بشری
صدها و شاید هزاران سال قبل، چیزی به نام سیاست معنی و مفهومی نداشت. پس طبیعتا سیاستمدار هم کلمه نا آشنایی بوده است. اما تمدن بشر شکل گرفت و شالوده و بنیان نظام اجتماعی در جوامع مختلف، پایه گذاری شد. افرادی بودند که با جمع کردن مردم به دور خود، اولین سیستم های حکومتی را سازماندهی کردند و با تشکیل نخستین مجموعه های جنگاوری، امنیت مردم خودشان را تضمین کردند. وقتی امنیت مردم تامین و تضمین شد، مردم به سراغ چیزهای دیگری رفتند و ابعاد زندگی خودشان و خانوادهایشان را در بستر تمدن، گسترش دادند.
با خواندن این پیام، سوالی در ذهن من ایجاد شده که: ((منظور دادستان محترم از نظارت دقیقا چیست؟))
اگر منظور ایشان فیلترینگ و بستن دهان رسانه های موجود در فضای مجازی باشد که به نظر من طرز فکر اشتباهی دارند ایشان.
اما اگر منظور ایشان از نظارت، رصد توام به مقابله به مثل و به عبارت دیگر حضور فعال مردمی در فضای مجازی باشد، با این گفته موافقم.
یادداشتی بر فیلم نهنگ عنبر 2 / زمزمه ی ناشنیده ای از طبقه ی نادیده انگاشته شده ی ایران /
پرفروش های سینمای ایران / رکوردهایی که معنای خاصی دارند / راهی که با لیلی با من است آغاز شد، با مارمولک بسته شد، با اخراجی ها زنده شد و این روزها با نهنگ عنبر دوباره جلب توجه کرده!
یک تحلیل جالب از سینمای ایران
*نهنگ عنبر 2 رو دیدی؟ (با شور و اشتیاق فراوان)
#نه چطور مگه؟ (بی تفاوت)
*زرشششک... بابا دمت گرم اصلا از زندگی چیزی نفهمیدی تو که !
#حالا مگه چیه؟ یه فیلمه دیگه... چهار نفر ریختن دلقک بازی در میارن ملتو بخندونن
*د نه دیگه! این فیلمه یکم فرق داره...
#دلت خوشه دادا...
نهنگ عنبر 2 (سلکشن رویا) نام دومین قسمت از یک سری کوتاه سینمایی با نام نهنگ عنبر است که طی چند هفته ی اخیر توانسته آمار قابل توجهی از مخاطبان را به خودش جلب کند.
قصد ندارم آنطوری که معمولا اهالی سینما و قلم به دست های مجلات و سایت های رنگارنگ سینمایی، فلم می زنند، نقد نویسی کنم! نه ... فقط آنچیزی را می نویسم که در ذهنم با دیدن این فیلم تداعی شد. حال شما هرآنچیزی که می خواهد دل تنگتان، اسمش را بگذارید:نقد، بررسی، نظر کارشناسی، هجویات، یا اصلا چرت و پرت!
چند روز قبل خبری منتشر شد مبنی بر اینکه قرار است برخی از رشته محل های دانشگاه آزاد، اصلاح شود. بالطبع خیلی از داوطلبان کارشناسی ارشد، دچار سردرگمی شدند و حتی تا امروز هم که این کشمکش های مسئولان دانشگاه با وزارت علوم ادامه دارد، تکلیفشان معلوم نیست.
اما چرا وزارت علوم خواستار ایجاد تغییراتی در رشته محل های دانشگاه آزاد شده؟
تحلیلی که در ادامه می خوانید از دید یک فرد عادی در اجتماع است که به غیر از یک رابطه کاری محدود و کانایزه شده با دانشگاه آزاد، هیچ اشرافی بر این مجموعه نداشته و طبیعتا نویسنده اطلاعات محدود خود را نیز به واسطه هم کلامی با تعدادی از کارمندان و دانشجویان دانشگاه به دست آورده است.
