نگاهی به اوضاع اجتماعی و سیاسی ایران در مرداد 97
این روزها شاهد صف آرایی طیف های مختلفی در جامعه ایران هستیم. مردمی را می بینم که شب ها به خیابان می آیند و برای مطالبه ی حقوق اولیه زندگی خودشان و خانواده هایشان فریاد می زنند و مرده باد فلانی و زنده باد فلانی! سر می دهند...
همه ما کمابیش این روزها تبلیغات وسیع و دامنه دار دست اندرکاران دولتی را مبنی بر مزیت های استفاده مردم از شبکه های اجتماعی داخلی شنیده و یا دیده ایم... در نگاه اول شاید این گفته در اصل چیز خوبی باشد که مردم ایران، شبکه ها و نرم افزارهای اجتماعی داخلی را بر نمونه های غیر بومی ترجیح دهند. حتی این امر منطقی هم می نماید اما....؟
به بهانه استعفای مدیرعامل سامسونگ/انتقاد به مدیران فسیل ایرانی/فسیل هایی که مدیر مانده اند یا مدیرانی که فسیل شده اند؟
لحظاتی قبل خبر استعفای مدیر عامل سامسونگ را در فضای مجازی خواندم. کناره گیری یک مدیر از مناصب و جایگاه مسئولیت هرچند که در ایران، یک مسئله بسیار نادر و شاید عجیب و غریب باشد! اما در در جوامع توسعه یافته، شاید چیز تازه ای نباشد. نکته جالب توجه در باب استعفای مدیر عامل سامسونگ اینست که این شرکت نه تها با بحران مدیریتی مواجه نبوده! بلکه در حال رکورد زنی در سودآوری هم بوده! به عبارت خودمانی؛ این اقای مدیر عامل در اوج خواسته از شرکت خداحافظی کنه...
